Chiptype
Verschillende werkstukmaterialen en verschillende snijomstandigheden hebben verschillende graden van vervorming tijdens het snijproces, wat resulteert in verschillende spanen. Afhankelijk van de mate van vervorming tijdens het snijproces kunnen spanen in vier verschillende typen worden ingedeeld
1) Gestreepte chips
De onderste laag van de gestreepte chips is glad en het bovenoppervlak is harig zonder duidelijke scheuren. Bij het snijden van kunststof metalen materialen zoals zacht staal, koper, aluminium en smeedbaar gietijzer, is het gemakkelijk om deze chip te krijgen als de snijdiepte klein is, de snijsnelheid hoog is en de frees een relatief grote spaanhoek heeft. Wanneer lintchips worden gevormd, verloopt het snijproces soepeler, fluctueert de snijkracht minder en is de oppervlakteruwheidswaarde van het bewerkte oppervlak kleiner.
2) Nodal-chips: Nodal-chips worden ook wel geperste chips genoemd. De onderkant van dergelijke chips barst soms en het bovenoppervlak is merkbaar gekarteld. Knoopspanen verschijnen meestal op metalen materialen met een lage plasticiteit (zoals messing), en geknoopte spanen komen vaak voor wanneer de snijsnelheid laag is, de snijdiepte groot is en de hellingshoek van het gereedschap klein is. Deze chip is ook gemakkelijk te verkrijgen als het processysteem niet stijf genoeg is en koolstofstaalmaterialen worden verwerkt. Wanneer extrusiespanen worden gegenereerd, is het snijproces niet erg stabiel, fluctueert de snijkracht sterk en is de oppervlakteruwheidswaarde van het bewerkte oppervlak groot.
3) Korrelige chips
Lichte klasse
Granulaire chips worden ook wel unit-chips genoemd. Deze chip ontstaat wanneer kunststofmetalen worden gesneden met zeer lage snijsnelheden en grote snijdieptes met kleine of negatieve spaanhoeken. Wanneer de eenheidspanen worden gegenereerd, is het snijproces niet stabiel, fluctueert de snijkracht sterk en is de oppervlakteruwheidswaarde van het bewerkte oppervlak groot.
4) Chips verpletteren
Bij het snijden van brosse metalen (gietijzer, brons, enz.) wordt, vanwege de lage plasticiteit en treksterkte van het materiaal, het lokale metaal dicht bij de snijkant en het harkvlak in de snijlaag samengedrukt zonder duidelijke plastische vervorming, waardoor onregelmatige vormen ontstaan. gefragmenteerde chips. Hoe harder het materiaal van het werkstuk, hoe kleiner de spaanhoek van het gereedschap, en hoe groter de snedediepte, hoe groter de kans op chippen. Wanneer er spanen worden gegenereerd, fluctueert de snijkracht sterk en is de ongelijkmatige snijkant van het bewerkte oppervlak gemakkelijk te beschadigen. Snijkrachten en snijwarmte concentreren zich op de snijkant.
